Tip Of Your Tongue - Porcelain Raft (Keep Shelly In Athens Remix)

Keep Shelly In Athens

Αρνουμαι - Propaganda

Είπα απόψε να γίνω πουλί με ένα κρότο,
να ταξιδέψω από δύση ανατολή βορρά και νότο,
να γίνω εξαίρεση σ' ένα κανόνα
να σου φέρω πεσκέσι κάθε άρνησης εικόνα.
Είναι ευχή και κατάρα όμως μαζί
όταν αρνείσαι ξεχρεώνεις πρώτα απ' όλα τη σιωπή
να ξεπληρώνεις μαζί και την απραξία
κάθε εκδοχή που σε θέλει με μια άχρηστη ηρεμία.

Αρνούμαι λοιπόν τον παντοδύναμο θεό
Ψέμα κι Αλήθεια δικαιολογίες ένα σωρό
το στεναγμό για τις χαμένες πατρίδες,
αυτό το φόβο που γεννάει τις ελπίδες
Αρνούμαι και των πολυβόλων την αρετή
τη πορφυρή μου γη δεν τη βάφω χακί,
δικό μου θέμα να ρεγουλάρω τον καημό
το ταξικό μου μίσος μη γίνει προσωπικό

και ερωτεύομαι αγαπώ δε γίνομαι φυλακή
αρνούμαι να παίξω ρόλο κατακτητή-εξουσιαστή,
κι αφού είμαι γόνος και 'γω
θα είμαι άρνηση στη παράδοση που σέρνω.
Κοιτάω πιο πέρα ατσαλώνω τη ψυχή μου και το πνεύμα,
όσο αρνείσαι ουσιαστικά δεν πέφτεις σε κανένα τέλμα.
Δεκατέσσερα μάτια φοράω κι ό,τι αν γίνει,
αλίμονό μου αν χαθώ στης αντίρρησης τη δύνη.

Γίνομαι δισύλλαβο στα χείλη ενός εργάτη
κι αυταπάτη στα σχέδια ενός δυνάστη.
Στο κλεινόν άστυ μια κατάληψη ερειπίου
αρνούμαι να δρω πολιτικά με όρους ενοικίου.
Ως άλλος μαθητής αρνούμαι τρεις φορές ,
τη πατρίδα τους γύρνα και δες.
Πατρίδα μου είναι αυτή που μου θυμίζει το χώμα,
τα τραγούδια που δεν έχω γράψει ακόμα.

Κώμα αρνούμαι να πέσω σε κώμα
σε κάποιο γήπεδο σε μια ληστεία σ' ένα πιώμα.
Και κάτι ακόμα, ένα κόμμα που' ναι στο δρόμο
με αστέρια και σημαίες τόσο κόσμο.
Τέλος αρνούμαι αυθεντίες και αρχηγούς
βλέπω μονάχα νέους καρπούς,
την ιστορία που με θέλει ηττημένο η νικητή
εγώ αρνούμαι ζω στη τώρα εποχή.

Αρνούμαι το σκοτάδι που επιβάλει κάθε σκέψη και ενοχή
Αρνούμαι να κατέχω ρόλο ηττημένου η νικητή
Αρνούμαι κάθε όνειρο στημένο εκεί στο κόσμο της αρετής
Αρνούμαι ένα μέλλον κατεστημένο μέσα στα σπάργανα της παρακμής.

Θανασιμη ολιγωρια ή απλα η Αρχη του Τελους?!?

Αυτες τις μερες καποιος ειπε οτι βρισκομαστε στα ορια της αποκαλυψης, τωρα τι ειδους αποκαλυψη αφηνεται να αναζητηθει στον καθενα μας εσωτερικα.
Οχι φυσικα οτι πιστευω την αξιοζηλευτη για τον κοινωνικο εκφοβισμο αντιληψη αρκετων θρησκειων περι της ημερας της κρισης ως επακολουθο της εξαθλιωσης που υποκειται η φυση και της ανηθικης διαβιωσης του ανθρωπινου ειδους, δεν μπορει να ισχυριστει ομως κανενας απολυτα οτι κατι τετοιο μπορει να μην γινει.
Προσπαθοντας αυτες τις μερες να αντιληφθω και να χωνεψω την τεραστια καταστροφη απο τη μια του ανθρωπινου "κοσμου" απο το μενος της φυσης και απο την αλλη του ωμου βιασμου του φυσικου περιβαλλοντος απο τον ανθρωπινο καπιταλισμο/υπερκαταναλωτισμο/ενεργειακο οργασμο, φυσικα μιλαω για τα γεγονοτα που διαδραματιζονται στην Ιαπωνια.

(Και εδω θα ειναι που θα φανω ως αλλος ενας γραφικος που οτιδηποτε κακο συμβαινει κατηγορει το καπιταλισμο.
Ναι εχω επωφεληθει και η ζωη μου ειναι πιο ευκολη λογω αυτου, αυτο ομως θα μπορουσε να ειχε συμβει και με αλλα οικονομικοκοινωνικοπολιτικοδομικα συστηματα.)

Ενα ερωτημα γεννιεται με καθε σκεψη μου σε αυτο το θεμα, πως ενας τοσο οργανωμενος και τεχνολογικα προηγμενος λαος δεν προεβλεψε/ελαβε υπ΄οψη τα φαινομενα της μανας γης οσον αφορα την συντηρηση και τη δημιουργια των μεγιστων προδιαγραφων ασφαλειας του συγκεκριμενου συγκροτηματος πυρηνικων αντιδραστηρων.
"Φυλαγε τα ρουχα σου, να εχεις τα μισα..." κατι το οποιο δεν εγινε με αποτελεσμα οχι μονο το παροντικο παγκοσμιο μιντιακο και επιστημονικο παραληρημα, αλλα και σε συνδυασμο με τις φυσικες καταστροφες το γονατισμα της εγχωριας οικονομιας με αλυσιδωτες συνεπειες στις διεθνεις αγορες και εκτος αυτου το ποτισμα του πλανητη μας με αρκετη ραδιενεργεια για καμποσα χρονια ή ακομα και πολλα.
Ισως να ισχυει, πως η ιστορια επαναλαμβανεται και σε αυτη τη περιπτωση αρκετα δραματικα.
Για αλλη μια φορα επιβεβαιωνεται πως το πραμα που θελει να αποκαλειται ανθρωπος εχει χασει εντελως την αρχικη φυσικη του υποσταση, ως ενας μελος της τροφικης αλυσιδας και απλος κατοικος του πλανητη, που τυχαινει να τον φιλοξενει.

Το πιο όμορφο στη Φύση είναι η απουσία του ανθρώπου.
Μπ. Κάρμαν*

Καλη συνεχεια...

Global Warming - Gojira

Το κομματι αυτο ειναι απο τη γαλλικη μπαντα Gojira, την οποια θα εχουμε τη τυχη να δουμε και να ακουσουμε ζωντανα τον Ιουνη στο δικο μας Sonisphere Festival μαζι με αρκετα ακομα συγκροτηματα του "αγριου" ηχου.

Four hundred thousand years ago
They came from outer space
And gave us life here
We are taking everything for granted
I don't think we should do this now
And when I see the smoke all around
I feel like I'm now
From humankind down there
I feel like glaciers are my eyes
And mountains are my head
My heart is ocean
And I feel all alone
Because everybody's wrong
I feel the living
What is this thing that we call hate
And that's inside of me
Get out of here!

A world is down
And none can rebuild it
Disabled lands are evolving
My eyes are shut, a vision is dying
My head explodes
And I fall in disgrace

I hold my inner child within
And tell him not to cry
"don't fear the living"
One day you will stand as a king
And now fear can erase
This light below us
Each one of us is now engaged
This secret we all have
This truth is growing
And as a warrior I have to fight
I can already feel
The love I'll discover

I had this dream, our planet surviving
The guiding stars always growing
And all the worlds
The fates all the countries
They're all rebuilding at the same time
I never fell and always believed in
We could evolve and get older
Open your eyes and let all this flow
Now see a now hope is growing inside

We will see our children growing

Dubbin Home - Sketch

:D