άνθρωποι του χθές.. του σήμερα.. του αύριο..
σύγχρονοι σκλάβοι..
ποιό στίχο να διαλέξω;
όλους..
προσέξτε καλά την στροφή που λέει..
"το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα"
(η απειλή)
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς
Δισκογραφία
Μετανάστες - 1974
Περάστε κόσμε - 1984
Τολμηρή επικοινωνία - 1987
Κύκλοι - 1992
Γιάννης Κότσιρας Live - 2002
Μετανάστες - 1974
Περάστε κόσμε - 1984
Τολμηρή επικοινωνία - 1987
Κύκλοι - 1992
Γιάννης Κότσιρας Live - 2002
Η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύχτα μέρα
και πώς τον λεν το διπλανό
και τον τρελό τον Ιταλό
να τους ρωτήσω δεν μπορώ
ούτε να πάρω αέρα
Δουλεύω μπρος στη μηχανή
στη βάρδια δύο δέκα
κι από την πρώτη τη στιγμή
μου στείλανε τον ελεγκτή
να μου πετάξει στο αυτί
δυο λόγια νέτα σκέτα
Άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος είναι χρήμα
με τους εργάτες μη μιλάς
την ώρα σου να την κρατάς
το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα
Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη μιλιά μου
είμαι το νούμερο οχτώ
με ξέρουν όλοι με αυτό
κι εγώ κρατάω μυστικό
ποιο είναι τ' όνομά μου
Ωραίο!Λίγο η μουσική δεν μ αρεσε αλλά οι στίχοι συμπλήρωναν!
ΑπάντησηΔιαγραφή