Φταίει κι αυτή η ζωή που πάντα μ αφήνει απ έξω
και το στημένο παιχνίδι που ποτέ δε δέχτηκα να παίξω
φταίει που κινούμαι μόνος στην άλλη πλευρά
φταίει που δεν έκανα τη μουσική μου πουτάνα για τα λεφτά
φταίει που δεν έσκυψα κεφάλι όταν το κάνανε όλοι οι άλλοι
και δεν το βούλωσα ποτέ, βλέπεις δεν τους έκανα τη χάρη
φταίνε και οι μέρες που περνάνε και πάντα μένουνε ίδιες
και οι αναποδιές που δεν είναι μία, ούτε εκατό, αλλά χίλιες
φταίει που μένω πιστός σε ό,τι πίστευα από την αρχή
φταίει που για κανέναν και για τίποτα δεν έχω ξεπουληθεί
φταίει που δεν ακολουθώ τις μόδες ούτε εμπορικά τεχνάσματα
φταίει που μέρα με τη μέρα μεγαλώνουνε τα χάσματα
φταίνε όλα αυτά τα συγκροτήματα σαν τυπικά παρασκευάσματα
με έξυπνο περιτύλιγμα για όλα τα κοινωνικά φάσματα
φταίει που επιμένω να μένω όρθιος ανάμεσα σε χαλάσματα
απ τον παλιό καλό καιρό έχουνε μείνει μόνο φαντάσματα
φταίνε τα χρόνια που περνούν σαν δευτερολέπτου κλάσματα
φταίνε οι άνθρωποι που μεταλλάσσονται σε αλλόκοτα πλάσματα
φταίει ένας αέρας γεμάτος από χίλιων ειδών αναθυμιάσματα
και ένα νερό πλημμυρισμένο από χημικά και τοξικά αποβράσματα
Φταίω κι εγώ για λάθος μου αποφάσεις
Ανούσιες καταστάσεις, χωρίς αντίκρισμα πράξεις
Φταίω κι εγώ για όλα αυτά τα χαμένα
Χαμένα και κερδισμένα, όλα από μένα κερασμένα (2)
Φταίνε όλα αυτά που αγάπησα πολύ
Φταίνε όλα αυτά που δεν είναι πια εκεί
Φταίνε όλα αυτά που μου έχουν αρνηθεί
Φταίει το άσχημο τέλος και η όμορφη αρχή (2)
Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων και η ύπουλη ενημέρωση
φταίει που κάθε μορφή αντίστασης την κάνουν να μοιάζει μ’ επικίνδυνη ένεση
φταίει που μέσα από την τηλεόραση κάνει ο διάβολος παρέλαση
φταίει που κάθε τι αληθινό μοιάζει με ύποπτη εξαίρεση
φταίει που η τέχνη έγινε χρήμα και το χρήμα έγινε τέχνη
και η νέα εποχή που ισοπεδώνει λαούς, θρησκείες και έθνη
φταίει που πρέπει να είσαι γκέι ή πουτάνα για να κάνεις επιτυχία
και οι τραγουδίστριες που μοιάζουν σαν ηθοποιοί σε πορνοταινία
και ψάχνω ακόμα στο παρόν σημάδια απ’ το παρελθόν
μιας πρώην ένδοξης πατρίδας, μητέρας των πολιτισμών
φταίει κι αυτό που νιώθω μέσα μου και ονομάζεται ψυχή
που μου κραυγάζει σιωπηρά πως πρόωρα θέλει να βγει...
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Φταιω και εγω - FF.C
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιγά σιγά μαζευόμαστε!