Χωματινη Κουκλα - Οι Φοβοι Του Πριγκηπα

Θα σου στείλω αγάπη θα σου στείλω φιλιά
θα σου κάνω ζευγάρι χέρια να κρατάς αγκαλιά
θα σου στείλω σωρούς μολυβένιους φρουρούς
να φυλάνε τα δυο σου χείλη να μη βγάζεις λυγμούς
να ξεχνάς τους καημούς, να ξεχνάς τους καημούς

Σε μια χωμάτινη κούκλα θα φυσήξω πνοή
να την έχω ολοδικιά μου βράδυ πρωί
Σε μια χωμάτινη κούκλα θα φυσήξω ζωή
να γενεί η αγάπη που 'χα τώρα παντοτινή

Θα σου φτιάξω ξανθά μεταξένια μαλλιά
να μυρίζω την τρικυμία που θα καίει η αμμουδιά
θα σου φτιάξω φτερά να πετάς στα ψηλά
να κοιτάς από κει τους τόπους που θα ζω σιωπηλά
που θα ζω στα κρυφά, που θα ζω στα κρυφά

Σε μια χωμάτινη κούκλα θα φυσήξω πνοή
να την έχω ολοδικιά μου βράδυ πρωί
Σε μια χωμάτινη κούκλα θα φυσήξω ζωή

Σε μια χωμάτινη κούκλα, σε μια χωμάτινη κούκλα

Σε μια χωμάτινη κούκλα θα φυσήξω πνοή
να την έχω ολοδικιά μου βράδυ πρωί
Σε μια χωμάτινη κούκλα θα φυσήξω ζωή
να γενεί η αγάπη που 'χα τώρα παντοτινή

Σε μια χωμάτινη κούκλα, σε μια χωμάτινη κούκλα
Σε μια χωμάτινη κούκλα, σε μια χωμάτινη κούκλα
Σε μια χωμάτινη κούκλα, σε μια χωμάτινη κούκλα
Σε μια χωμάτινη κούκλα, σε μια χωμάτινη κούκλα
θα φυσήξω πνοή