Αυτο το κομματι ειναι απο τις τελευταιες σελιδες του συγραμματος "Μηχανολογικο Εργαστηριο Ι" (Σπυριδων Γ. Μαρτζουκος / Ιωαννης Χ. Μπαρδης, Συγχρονη Εκδοτικη) :
Επιλογος
Το Ιδρυμα μας ονομαζεται Τεχνολογικο και οι εξερχομενοι σπουδαστες τεχνολογοι, δηλαδη οι ανθρωποι που θα εφαρμοσουν τις αρχες της τεχνολογιας για να δημιουργησουν (μελετησουν, σχεδιασουν) και να κατασκευασουν (με το ελεχιστο κοστος και την απαιτουμενη ποιοτητα) προϊοντα χρησιμα στο κοινωνικο συνολο. Οταν ομως αυτη η εφαρμογη της τεχνολογιας υπερβει καποια ορια οικονομιας των πορων, προστασιας του περιβαλλοντος και καταπατησεως των δικαιωματων του ανθρωπου, τοτε οδηγουμεθα στην τεχνοκρατικη αντιληψη της παραγωγης κατα την οποια αυτοσκοπος ειναι το κερδος. Αλλωστε, "πασα τεχνη χωριζομενη αρετης, πανουργια, ου σοφια φαινεται".
Η παγκοσμιοποιηση συνεπαγεται ελευθερη διακινηση αγαθων, κεφαλαιων και ανθρωπων. Τουτο θα ηταν ιδανικο εαν δεν υπηρχαν 5.000 πολυεθνικες με τεχνοκρατικη αντιληψη και καποιες ομαδες ατομων με εξουσια που θεωρουν τον ευατο τους ξεχωριστο. Οι στοχοι τους δεν ειναι να βελτιωσουν το επιπεδο διαβιωσεως των ανθρωπων, αλλα να επικρατησουν, χωρις να υπολογιζουν την πλανητικων διαστασεων καταστροφη του περιβαλλοντος και την δυστυχια που επιφερει η ανισος κατανομη του πλουτου.
Αντιδραση σε αυτον τον οδοστρωτηρα θα υπαρξει, εαν συνειδητοποιησουμε οτι εχουμε προσωπικοτητα και δεν ειμαστε απλα ενας Α.Φ.Μ. . Εαν αντικαταστησουμε το ατομικο μας με το ομαδικο συμφερον, τον ορκο (φοβο) με την ελευθερη βουληση, την εγκαταλειψη με την προσπαθεια, τον καταναλωτισμο με το ολιγαρκες (χρησιμο) , τον λογο με την πραξη, τον συμβιβασμο με τη προσαρμογη. Εαν δεν λεμε εγω αλλα λεμε εμεις, οποτε με την αμιλλα μπορουμε να προβαλλουμε και το εγω μας.
Ενω εαν ειμαστε μονο εγω, τοτε...
...ο δρομος προς την απομονωση, τα ψυχοφαρμακα και την πολτοποιηση ειναι βραχυς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σιγά σιγά μαζευόμαστε!